Oysa ben her şeyin seninle güzel olduğuna inandırmıştım her hücremi. Sensizliği yasaklamıştım düşüncelerime. Her şey senli her şey seninleydi ben de. Oysa her şeyi sen öğret isterdim bana. Bir baba gibi hayatta kalmayı, bir abi gibi hayata karşı dik durabilmeyi, bir dost gibi kahkaha atmanın güzelliğini, bir düşman gibi yediğin kazıkların aslında seni nasıl güçlü kıldığını, bir sevgili gibi aşkı ruhunda hissetmeyi... bunların her birini sen öğret bana.. sen öğret ki senli olsun her anım, seninle atayım her yeni adımımı.. sen öğret ki bir gün gidersen bende kal her şeyinle. Aldığım her nefeste senli bir hatıram olsun. Her adımımda o hatıralarla yadedeyim seni..
ve bir gün gidersen benden, herkes gibi değil kendin gibi git.. sen gibi git.. çünkü sen bana sen gibi gelmiştin. İnan kimse senin gibi gelemezdi bana. Kimse sen gibi deli dolu olamazdı. Kimse sen gibi köşeyi dönünce karşına çıkan deniz kadar özgür hissettiremezdi bana..
gidersen eğer bir gün özgürlüğümü bırak bana bir tek. Ben sevdamı sırtlar özgürlüğüme sığınırım. Ama seveceksen de beni son nefesine kadar ilk gün gibi değil son gün sevdiğin gibi sev.. son kez seveceğin gün gibi sev.. daha azı yetmez bana...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder