Bu Blogda Ara

9 Aralık 2016 Cuma

geceye dair..

Belki de bu kadardı bana düşen rol..
O indiğim tren istasyonunda oturacaktım ömrümün sonuna kadar.. Bana kalan tek şey o istasyona uğrayan trenleri ve yolu o istasyona düşenleri izlemekti..
Bazen durup bakmak lazım hayatın akışında.. Bir an için durup bakmak ile görmek arasındaki o ince çizgiyi fark etmek gerekiyordu belki de.. Durağan birkaç an yaşamak gerekiyordu hayatta.. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder